رعایت اصول نگهداری میش چندقلوزا در دوران آبستنی

رعایت اصول نگهداری میش چندقلوزا در دوران آبستنی بسیار بااهمیت است. همچنین نکات بهداشتی مختلفی را باید از جنبه‌های گوناگون در دوره آبستنی گوسفندان مورد توجه قرار داد. به‌طور کلی مواردی که امکان دارد تا در گوسفندان سبب سقط جنین شوند را می‌توان به دو دسته عوامل عفونی (Infectious) و غیرعفونی (Non-Infectious) تقسیم کرد.

از عوامل غیرعفونی بسیار  مهمی که ممکن است سبب سقطِ جنین در گوسفندان شود می‌توان به عدم توجه کافی به جابه‌جایی و نحوه حرکت میش‌ها و واردشدن ضربه به میش و جنین آن، عدم توجه کافی هنگام انجام آزمایش رکتال و واردشدن آسیب به جنین یا پرده جنین و افتادن میش‌ها، واردشدن ضربه یا جراحت به آن‌ها و از بین ‌رفتن توانایی لازم برای نگه‌داری جنین در رحم اشاره کرد.

تحرک ‌داشتن برای همه دام‌ها به ویژه دام‌هایی که آبستن هستند امری ضروری است. عدم رعایت اصول نگهداری میش چندقلوزا در دوران آبستنی و به خصوص میش‌هایی که امکان جابه‌جایی و تحرک مناسب نداشته باشند، باعث می‌شود زایمان راحتی را تجربه نکنند. از سوی دیگر نحوه جنب‌وجوش و حرکت‌ کردن میش‌های آبستن امری مهم و خطیر است و بدون لحاظ‌ کردن توجه‌ کافی و رعایت نکات ضروری، احتمال سقط‌ شدن جنین گوسفندان وجود دارد. اگر سیستم نگه‌داری گوسفندان در طول دوران بارداری آن‌ها از نوع بسته باشد، باید به نحوه جا‌به‌جایی آن‌ها هنگام حرکت به سوی محل‌هایی که ممکن است با شتاب زیاد به سمت آن‌ها حرکت کنند دقت کافی شود. از سوی دیگر، بعد از اینکه میش به مدت دو ماه آبستن بود و انجام سونوگرافی آن نشان داد که جنین‌های دوقلو، سه‌‌قلو، چهارقلو و یا در موارد دیگر پنج‌قلو در شکم دارد، باید از حرکت ‌دادن آن‌ در مسیرهایی که دارای شیب زیادی است به‌شدت پرهیز شود زیرا هرگونه واردآمدن فشار اضافی بر میش (غیر از فشارهای درون شکمی که در دوران بارداری گوسفند طبیعی است)، در دوران آبستنی و به‌ویژه حرکت دادنِ آن در مراتع شیب‌دار ممکن است باعث سقط‌ شدن جنین آن شود. رعایت اصول نگهداری میش چندقلوزا در دوران آبستنی این موضوع را مشخص می‌نماید که هنگام غذاخوردن گوسفندان، باید طوری آن‌ها را به محل غذاخوری یا آب‌خوری هدایت کرد که برخورد و تماس بدنی سایر گوسفندان با میش‌های باردار به کمترین مقدار ممکن برسد تا از وارد آمدن فشارهای اضافی بر بدن میش جلوگیری شود.