شرایط پرورش گوسفند ؛ ربط و نسبت تجهیزات و امکانات با روش‌های نوین تولید
شرایط پرورش گوسفند و شناخت نحوه صحیح نگهداری گوسفند از جمله موارد بسیار مهمی است که باید در دامپروری به آن توجه ویژه داشت؛ زیرا دامداری یکی از شغل‌هایی است که استفاده از تجربیات به‌دست‌آمده از گذشته نقش بسیار مهمی در آن داشته است به‌نحوی که رعایت نکات مختلف این شغل می‌تواند سودآوری خوبی را با خود به‌همراه داشته و عدم رعایت آن‌ها ممکن است منجر به خسارات جبران‌ناپذیری شود. اگر مواردی همچون تجهیزات پرورش گوسفند و امکانات پرورش گوسفند توسط پرورش‌دهندگان گوسفند به‌خوبی رعایت شوند، می‌توان از مزایای پرورش گوسفند که مواردی همچون موارد زیر را شامل می‌شود، بهره برد:
- زودتر پروارشدن گوسفند در مقایسه با سایر دام‌های گوناگون و کم‌خوراک بودن آن
- تولید شیر برای تولید محصولات لبنی گوناگون
- بازگشت نسبتاً سریع سرمایه اولیه هزینه‌شده
- تولید گوشت برای فروش
از موارد مهم و موردنیازی که باید در پرورش گوسفند به آن‌ها دقت داشت تا سیستم های بره زایی به‌خوبی نتایج خود را نشان دهند، مواردی همچون داشتن مکان مناسب برای نگهداری از دام‌ها، نگهداری همیشگی و شبانه‌روزی از آن‌ها، رعایت دقیق نکات بهداشتی چه در مورد گوسفندان و چه افرادی که از آن‌ها مراقبت می‌کنند، استفاده از نژادهای گوسفندی مرغوب، تهیه مواد غذایی مناسب و مغذی برای آن‌ها، تمیزکردن مکان نگهداری گوسفندان به‌صورت مرتب، استفاده حساب‌شده و دقیق از کنسانتره، استفاده از روش‌های مناسب انگل‌زدایی گوسفندان، تربیت صحیح گوسفندان به‌ویژه هنگام غذادهی به آن‌ها، پاک‌سازی کف محل زیست گوسفندها از مدفوع به‌صورت مرتب و جلوگیری از جمع‌شدن آن، کاستن از میزان تنش‌های فیزیکی و استرس گوسفندان، توجه به کیفیت غذای دام و اینکه کیفیت آن با گذر زمان کم نشود، در دسترس بودن آب با میزان دمای مناسب در تمام فصول سال برای گوسفندان و به‌طور کلی هرگونه مراقبتی که می‌توان و ضروری است از گوسفندان بشود و همچنین قدرت تحلیل بازار و بازاریابی مناسب را می‌توان نام برد. در این مقاله ما خواهیم کوشید تا با ذکر برخی از مهم‌ترین موارد ضروری که باید در پرورش و نگهداری از گوسفند به آن‌ها توجه ویژه داشت، به برخی از موارد نوظهور (به‌عنوان مثال پرورش مصنوعی گوسفند) در صنعت پرورش گوسفند اشاره کنیم.
شما همچنین می‌توانید برای مطالعه مطالب تکمیلی در زمینه پرورش گوسفند به صفحه پرورش گوسفند در وب‌سایت مجتمع دامپروری افشار ژن مراجعه کنید.
در این مقاله پیرامون عناوین زیر مطالبی را بیان نموده‌ایم:
شرایط پرورش گوسفند و محل نگهداری
تجهیزات تغذیه و آب‌رسانی به گوسفندان
رعایت امنیت زیستی در محیط‌های پرورش گوسفند
چیستی پرورش مصنوعی گوسفند به اختصار
سیستم های بره زایی و تولید مثل
در ادامه با ما همراه باشید.
شرایط پرورش گوسفند و محل نگهداری
از مزایای پرورش گوسفند در مقایسه با برخی حیوانات دیگر مانند گاو یا ماکیان این است که برخلاف موارد ذکرشده، نگهداری از گوسفند نیاز به تأمین هزینه زیادی برای محل استقرار و زیست گوسفندان ندارد. از سوی دیگر، این نکته لازم به ذکر است که برخورداری از سازه‌های فنی مناسب که سبب محافظت از گوسفندان بشود، تأمین موارد مرتبط با بهداشت و سلامت گوسفندان و افزایش در تولیدات دامی را از جهت بهره‌برداری اقتصادی از گوسفندان با خود خواهد آورد و هزینه‌های محافظت از گوسفندان را کاهش خواهد داد. از طرف دیگر، پیش از بناکردن محل نگهداری از گوسفندان ضرورت دارد برای رعایت شرایط پرورش گوسفند ، مواردی همچون شرایط و ویژگی‌های زمین، میزان درجه گرمی و سردی نسبی هوا، رطوبت و بارندگی در محل و کیفیت وزش باد بررسی شود. ساختار بدنی گوسفند به‌شکلی است که نسبت به عوامل جوی مانند سرما و باد شدید حساسیت زیادی دارد. از شرایط محل زندگی که در نگهداری گوسفند از موارد بسیار مهم به‌شمار می‌آید می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ضرورت بلندتربودن یا هم‌سطح بودن محل گوسفندان از زمین‌های اطراف به‌منظور ممانعت از جمع‌شدن آب‌های جاری به محل دام‌ها
- ضرورت قرارگیری محل نگهداری از گوسفندان به‌شکلی که جهت وزرش باد از سمت خانه‌های مسکونی به طرف آن باشد.
- نورگیربودن محل زیست گوسفندان (به‌عنوان عاملی مهم در مبحث تجهیزات پرورش گوسفند) برای جذب ویتامین D توسط آن‌ها و ضدعفونی‌شدن با امواج ماورای بنفش خورشیدی
- ساخته‌شدن بخش‌های مختلف محل زیست گوسفندان از مصالح سخت مانند آجر و سیمان و ماسه و سنگ برای جلوگیری از رشد حشرات و میکروب‌ها و سایر میکروارگانیسم‌های بیمارکننده و ساده‌تر شدن امکان عفونت‌زدایی از آن‌ها
- بادوام بودن محل زندگی گوسفندان و غیرقابل‌نفوذ بودن آن
- برخوردار بودن محل زندگی گوسفندان از شیب ملموس و اندک برای جلوگیری از تجمع ادرار و آب در زیر پاهای گوسفند (به‌دلیل حساس‌بودن زیاد گوسفند نسبت به رطوبت)
- پرهیز از استفاده از سقف‌هایی که هادی خوب سرما و گرما هستند (مانند آهن سفید یا حلبی)
- استفاده از عایق حرارتی پشم شیشه در صورت استفاده از ایرانیت
- رعایت ارتفاع مشخص در مناطق دمایی
- ضرورت وجود حیاط آغل در جلوی آغل با مساحتی به ابعاد دو برابر فضای مسقف آغل
- اهمیت بزرگ‌بودن درب آغل برای سهولت در عبور و مرور گوسفندان
تجهیزات تغذیه و آب‌رسانی به گوسفندان
از موارد بسیار بااهمیت و اولیه که در صحبت از امکانات پرورش گوسفند از آن سخن به میان می‌آید، تغذیه گوسفندان، آب، انرژی، پروتئین، مواد معدنی (نمک، کلسیم و فسفر مهم‌ترین اجزا) و ویتامین‌های موردنیاز آن‌ها (ویتامین A به‌عنوان مورد اصلی) است.
انرژی
انرژی ناکافی احتمالاً عملکرد گوسفندان را بیش از سایر کمبودهای تغذیه‌ای محدود می‌کند. کمبود انرژی ممکن است از مقدار ناکافی خوراک در دسترس گوسفندان یا از خوراکی (به‌طور کلی علوفه) که پروتئین کافی برای «رهاکردن» انرژی موجود در مواد غذایی کافی ندارند، ناشی شود. منابع عمده انرژی گوسفندان یونجه، علف، سیلاژ و غلات است. جو، ذرت، جو دوسر و گندم را نیز می‌توان برای افزایش سطح انرژی رژیم غذایی در صورت لزوم استفاده کرد. کمبود انرژی می‌تواند باعث کاهش سرعت رشد، کاهش وزن، کاهش باروری، کاهش تولید شیر و کاهش مقدار و کیفیت پشم شود.
پروتئین
در جیره غذایی گوسفند، مقدار پروتئین بسیار مهم‌تر از کیفیت پروتئین است. با این‌حال، از آن‌جا که گوسفند جانوری نشخوارکننده است، در شکل بالغ خود به‌طور موثری از پروتئین طبیعی و نیتروژن غیرپروتئینه (اوره) در رژیم‌های غذایی خود استفاده می‌کند. منابع متداول مکمل‌های پروتئینی طبیعی شامل وعده های غذایی پنبه‌دانه، سویا، آفتاب‌گردان، دانه کتان و بادام‌زمینی است.
آب
مصرف آب برای همه دام‌ها ضروری است. تولیدکنندگان باید هنگام تهیه هر نوع سوله یا محل پرورش گوسفند، برای تأمین کافی آب تمیز برنامه‌ریزی کنند. کیفیت آب نیز مهم است. گوسفندان در صورت راکد بودن یا بی‌کیفیت بودن، آب کافی مصرف نمی‌کنند.
به‌طور معمول، گوسفندها دو تا سه برابر ماده خشک، آب مصرف می‌کنند. وجود آب فراوان، تمیز و بدون یخ در محل آب بره‌ها به‌عنوان یکی از شرایط پرورش گوسفند ضروری است. بدون آب، بره‌ها ممکن است کمتر غذا بخورند
مواد معدنی
وجود تقریباً 13 ماده معدنی مختلف در تغذیه گوسفندان ضروری است. بیشترین کمبود مواد معدنی در گوسفندان مربوط به نمک و فسفر است.
نمک برای بسیاری از عملکردهای بدن و به‌طور کلی نگهداری گوسفند ضروری است. وقتی گوسفندان از نمک محروم می‌شوند، به‌طور کلی خوراک و آب کمتری مصرف می‌کنند، شیر کمتری تولید می‌کنند و به‌آرامی رشد می‌کنند. حیواناتی که از نمک کافی محروم هستند ممکن است سعی کنند با جویدن چوب، لیسیدن آلودگی یا خوردن گیاهان سمی نیازهای خود را برآورده کنند. مصرف ناکافی نمک ممکن است باعث کاهش مصرف خوراک و کاهش کارایی استفاده از مواد مغذی شود.
حصارکشی
جدا از مبحث مکان نگهداری از گوسفند، حصارکشی معمولاً بیشترین هزینه سرمایه‌ای است که به‌عنوان تجهیزات پرورش گوسفند در یک دامداری مورد توجه قرار می‌گیرد. اگرچه در برخی موارد، حصار ازپیش‌اماده را می‌توان برای پرورش گوسفند اصلاح و مجدداْ استفاده کرد. در مزارع گوسفند دو نوع حصارکشی موردنیاز است: پیرامونی و داخلی.
حصارکشی محیطی معمولاً در اطراف مرز محل نگهداری دام‌ها (یا منطقه چرا) نصب می‌شود و اولین خط دفاعی در برابر شکارچیان است. انتظار می‌رود که حصارکشی محیطی برای مدت طولانی دوام داشته باشد و لذا باید از مواد با کیفیت بالا ساخته شود. مناسب‌ترین نرده‌های محیطی برای گوسفندان نرده‌های چند‌رشته‌ای بسیار منعطف برقی و نرده‌های سیمی بافته‌شده با سیم‌های افست برقی و سیم‌های خاردار در بالا و پایین حصار است.
از نرده‌های داخلی (یا نرده‌های عرضی) برای تقسیم مزارع به مناطق کوچک‌تر (پادک) برای چرا استفاده می‌شود. نرده‌های داخلی ممکن است از مواد نرده‌های دائمی، نیمه‌دائمی یا موقت ساخته شوند. درحالی‌که یک حصار داخلی معمولاً نیازی به بازدارندگی از شکارچیان ندارد، اما باید به اندازه کافی باکیفیت باشد تا بتواند بره‌های از شیر گرفته‌شده را از مادران خود و یا قوچ‌ها را از میش ها دور نگه دارد. از حصارکشی موقت که یکی از مهم‌ترین امکانات پرورش گوسفند است می‌توان در مناطق محصور برای چرای موقت استفاده کرد (به‌عنوان مثال یک مزرعه ذرت یا گندم).
شناخت رفتار گوسفند
رفتار، پاسخ فرد به محیط و شرایطش است. درک رفتار گوسفندان (چه در پرورش طبیعی و چه در پرورش مصنوعی گوسفند) برای کاهش تنش و استرس در آن‌ها و همچنین چوپانان به‌منظور بهبود بخشیدن به کارهای مرتبط با پرورش گوسفند ضروری است. همچنین درک رفتار آن‌ها این تصور که گوسفندان حیوان احمقی هستند را کنار می گذارد.
رفتار گله‌ای
گوسفندان بیشتر به‌دلیل رفتارهای منسجم گله‌ای و پیروی از غریزه شناخته می‌شوند. آن‌ها از آنچه آن‌ها را بترساند فرار خواهند کرد و در گروه‌های بزرگ به‌عنوان یک رفتار حمایتی به یکدیگر متصل می‌شوند. این تنها محافظتی است که آن‌ها در برابر شکارچیان دارند. امنیت بیشتر آن‌ها در گروهی زیستن است. برای شکارچی انتخاب یک گوسفند از یک گروه فشرده و منسجم دشوارتر از این است که بخواهد به‌دنبال چند گوسفند جدای از گله برود. غریزه رفتار گله‌ای بسته به نژاد گوسفندان متفاوت است و نژادهایی که پشم بیشتری می‌دهند معمولاً رفتار دسته‌جمعی بهتری از خود نشان می‌دهند. همین غریزه قوی جمع‌شدن است که به یک شخص اجازه می‌دهد تا فکر امکان‌پذیر بودن مراقبت‌کردن از این تعداد گوسفند را اساساً در ذهن بپروراند.
رعایت امنیت زیستی در محیط‌های پرورش گوسفند
امنیت زیستی به مجموعه اقدامات مدیریتی گفته می‌شود که برای جلوگیری از ورود و شیوع بیماری‌ها صورت می‌پذیرند. گوسفندان سالم بدون توجه به دلایل مرتبط با مالکیت آن‌ها، سنگ بنای یک کسب‌وکار موفق تولید گوسفند هستند این نکته از جمله مواردی است که باید در سیستم های بره زایی به آن توجه ویژه داشت.
این روزها، آگاهی از امنیت زیستی به دلیل خطرات بیوتروریسم و ترس از ورود بیماری‌های خارجی مانند بیماری تب برفکی افزایش یافته است و به همین دلیل، کشورهای مختلف علاقمند به دور نگه‌داشتن بیماری‌ها از مرزهای خود هستند.
در زمینه امنیت زیستی مهم نیست که چه گله یا مزرعه‌ای با چه ابعاد و چند رأس گوسفند داشته باشید. کافی است که بدانید برای راه‌اندازی یک بیماری جدید، وجود فقط یک گوسفند بیمار برای شروع شیوع بیماری کافی است.
خرید حیوانات جدید و ارتباط آن با امنیت زیستی
ورود دام‌های جدید به گله بزرگترین خطر برای امنیت زیستی آن‌ها محسوب می‌شود. اگرچه دام‌ها از نظر ظاهری سالم به‌نظر برسند، اما ممکن است ناقل بیماری‌های مختلف باشند. هر زمان حیوان جدیدی به گله معرفی شود، ممکن است بیماری جدیدی را به گله وارد کند. توجه به این نکته مهم است که گوسفندان و بزها مستعد دریافت و انتقال بیشترین بیماری‌ها هستند. گوسفندها (و بزها) همچنین دارای برخی بیماری‌های مشترک با گاو و شتر هستند. قبل از افزودن گوسفند جدید به گله، مهم است که از وضعیت بهداشتی گله‌ای که دام‌های جدید را از آن‌ها خریداری یا دریافت کرده‌ایم مطلع شویم. برخی نکات مهم در این زمینه که ضرورت دارد به آن‌ها توجه شود، شامل موارد زیر هستند:
- گوسفندان را تنها از پرورش‌دهندگان معتبر بخرید. در حالت ایده‌آل، شما باید گوسفندان را از گله‌های هرچه بسته و ایزوله‌تر خریداری کنید. گله بسته گله‌ای است که طی سه سال گذشته یا مدت بیشتر از آن، دام‌های جدیدی به آن وارد نشده باشد. بهتر است گوسفندان را تا جای ممکن از منابع محدودتری خریداری کنید.
- به‌طور کلی توصیه نمی‌شود که گوسفندان از یک منبع غیرمعتبر خریداری شوند. حتی وقتی گوسفندان را از یک نمایشگاه دامپروری خریداری می‌کنید خطر انتقال بیماری وجود دارد؛ زیرا حیواناتی که برای فروش به محل آورده شده‌اند با سایر دام‌ها تماس می‌گیرند و بنابراین شما فرصتی برای بازرسی بدنی گوسفندان از نظر بیمار یا سالم بودن نخواهید داشت؛ کاری که با رفتن به مزرعه مبدأ گوسفندان امکان‌پذیر می‌شود.
- شما نباید دام‌ها را از گله ها یا مزارعی خریداری کنید که در آن‌ها مشکلاتی از قبیل لنگی، آبسه، حفره‌های دهانی، کرم حلقوی یا سایر علائم بالینی بیماری مشاهده می‌کنید. درحالی‌که دام‌هایی با ظاهر سالم هنوز هم ممکن است ناقل این بیماری‌ها باشند، با مشاهده و بازرسی دقیق حیواناتی که خریداری می‌کنید و مزرعه‌ای که از آن منشأ می‌گیرند، می‌توان از ورود بسیاری از بیماری‌ها به گله جلوگیری کرد.
چیستی پرورش مصنوعی گوسفند به اختصار
تلقیح مصنوعی گوسفند همان باردار کردن گوسفند ماده بدون جفت‌گیری آن با گوسفند نر است که برای این عمل، نخست باید اسپرم‌های قوچ از آن گرفته شده و بعد با استفاده از روش لقاح مصنوعی به درون رحم گوسفند ماده یا همان میش وارد شود.
یکی از نتایج داشتن درصد بره‌زایی بالا (به‌عنوان مثال بیش از 200٪) این است که شما به احتمال زیاد چند بره خواهید داشت که باید به‌طور مصنوعی پرورش داده شوند. درحالی‌که برخی از میش‌ها قادر به پرورش گوسفندان سه‌قلو (حتی چهارقلو) هستند، گاهی اوقات لازم است که بره‌ها را از زاییدن بره‌های بیشتر بازدارید تا گوسفندان متولدشده وزن بیشتری را دریافت کنند. همچنین مواردی وجود دارد که میش به‌دلیل بیماری (به‌عنوان مثال ورم پستان یا OPP) یا مرگ نمی‌تواند همه بره‌های خود را پرورش دهد. پرورش مصنوعی روشی استاندارد در بیشتر مراکز دامپروری گوسفندهای شیری است. بره‌هایی که به‌عنوان حیوان خانگی مورد استفاده قرار خواهند گرفت، اغلب به‌صورت مصنوعی پرورش می یابند.
اگرچه در مورد اینکه انتخاب گوسفندان برای پرورش مصنوعی باید به چه شکلی صورت بگیرد، نظرات مختلفی وجود دارد، به‌طور سنتی توصیه می‌شد که بره(های) بزرگ‌تر و قوی‌تر برای پرورش مصنوعی انتخاب شود. با‌این‌حال، تجربه نشان داده است که این بره‌ها با پرورش طبیعی عملکرد بهتری از خود نشان خواهند داد و بره‌های ضعیف‌تر نیز در صورت پرورش مصنوعی بهتر عمل خواهند کرد. صرف نظر از این، در یک گروه سه عددی از گوسفندان، منطقی است که مورد نا‌همخوان را حذف کرده و یک مجموعه متعادل (از نظر اندازه یا جنس) از بره‌ها را در کنار میشِ مادر قرار دهید. بعضی اوقات شما انتخاب نمی‌کنید که کدام یک از بره‌ها به پرورش مصنوعی نیاز دارند زیرا اساساً برخی از بره‌ها بدون دخالت انسان زنده نخواهند ماند.
سیستم های بره زایی و تولید مثل
هر تولیدکننده گوسفند برای تولید فرزندان جدید به نوعی سیستم تولیدمثل نیاز دارد. بسته به سیستم تولیدی می توان از انواع روش‌های تولیدمثل و بره‌زایی استفاده کرد.
تولیدمثل و بره‌زایی خالص
پرورش خالص (از طریق تولیدمثل مستقیم) جفت‌گیری قوچ‌ها و میش‌های یک نژاد (یا نوع) است. یک گله اصیل را می‌توان به‌صورت یک گله منفرد اداره کرد زیرا همه میش‌ها و قوچ‌ها معمولاً از یک نژاد هستند. هدف از تولید گوسفند نژاد خالص ارائه ژنتیک برتر (به‌عنوان نیروی ذخیره) به صنعت گوسفند تجاری است. ذخیره ژنتیک گوسفندی به‌عنوان قوچ و میش جایگزین به سایر تولیدكنندگان ذخیره ژنتیکی گوسفند یا تولیدکنندگان گوسفندهای تجاری به بازار عرضه می‌شود.
پیشرفت در گوسفندهای نژاد اصیل باید از طریق سوابق عملکردی آن‌ها ثبت شود. ارزش مورد انتظار بره‌زایی (EBV) برآورد شایستگی ژنتیکی یک حیوان برای یک ویژگی مشخص است. این تفاوت مورد انتظار، بین عملکرد یک حیوان و عملکرد متوسط همه حیوانات برای آن صفت در نظر گرفته می‌شود. به عنوان‌مثال، اگر یک بره دارای وزن از شیر گرفتن مرتبط با EBV 2 پوند باشد، این بدان معنی است که به مقدار ۲ پوند سنگین‌تر از متوسط وطن بره‌ها در آن نژاد مشخص است. فرزندان آن نیز احتمالاْ ۱ پوند سنگین‌تر خواهند بود.
به‌عنوان نمونه، سیستم LambPlan استرالیا یک سیستم مشابه برای تعیین ارزش ژنتیکی گوسفند است. لمب‌پلن داده‌های برنامه ملی بهبود و ارتقای گوسفندان (NSIP) را پردازش می‌کند. سیستم‌های مشابه نگهداری سوابق عملکرد در کانادا، نیوزیلند و انگلستان وجود دارد.
محل‌های نمایش دام‌ها به‌طورکلی عملکرد ضعیفی در فراهم‌آوردن امکان شناسایی گوسفندهای برتر از نظر ژنتیکی دارند؛ به‌ویژه نژادهای گوسفندی که عوامل مهم اقتصادی مرتبط با آن‌ها را نمی‌توان با توجه بصری ارزیابی کرد.
تولیدمثل و بره‌زایی خارجی (برون‌زایی)
انواع مختلفی از سیستم‌های جفت‌گیری در پرورش خالص وجود دارد. تولیدمثل و بره‌زایی خارجی جفت‌گیری حیوانات از یک نژاد مشابه است، درحالی‌که هیچ رابطه نزدیک‌تری از حداقل 4 تا 6 نسل نداشته باشند. بره‌زایی و تولیدمثل خارجی برای اکثر پرورش دهندگان گوسفند نژاد اصیل روش توصیه‌شده است.
تولیدمثل و بره‌زایی داخلی (درون‌زایی یا هم‌نژادی)
درون‌زایی یک سیستم تولید مثل است که در آن حیوانات نزدیک به هم جفت می‌شوند. این شامل پدر و مادر برای دختر، پسر برای مادر و برادر به خواهر است. از نظر فنی، درون‌زایی به‌عنوان جفت‌گیری حیوانات در مقیاس بیشتری از مقدار رابطه متوسط افراد آن نژاد یا جمعیت مورد نظر با یکدیگر تعریف می‌شود. نتیجه ژنتیکی اولیه درون‌زایی افزایش دفعات جفت‌گیری یا جفت‌شدن ژن‌های مشابه است.
درون‌زایی به‌عنوان یکی از سیستم های بره زایی برای رشد حیوانات توانمند ضروری است – حیواناتی که به‌طور یکنواخت خصوصیات خود را بر روی فرزندان خود «مُهر می‌زنند». از درون‌زایی ممکن است برای کشف ژن‌هایی که ناهنجاری یا مرگ ایجاد می‌کنند نیز استفاده شود؛ همان ژن‌هایی که در گله‌ها به‌طور کلی در تناوب‌های پایینی بین دام‌ها منتقل می‌شوند. درون‌زایی فقط برای فعالانی در صنعت پرورش گوسفند که کیفیت کار بسیار بالایی داشته و تلاش می کنند تا صفات مهم و خوبی را در مجموعه‌ای از حیوانات تثبیت کنند پیشنهاد می‌شود.
به‌طور کلی، درون‌زایی منجر به کاهش کلی عملکرد می‌شود. به‌عبارت دیگر، عوامی همچون قدرت، مقاومت در برابر بیماری‌ها، کارایی تولید مثل و بقای گوسفندانی که از این طریق ایجاد می‌شوند کمتر است. درون‌زایی همچنین دفعات ناهنجاری را افزایش می‌دهد. به‌عنوان مثال، اعتقاد بر این است که شیوع سندروم بره عنکبوتی (Spider Lamb Syndrome) در گوسفندان صورت سیاه به دلیل جفت‌گیری از نوع درون‌زایی است.
به‌نژادی
به‌نژادی یک سیستم تولید مثل است که درجه رابطه در آن نسبت به هم‌نژادی شدت کمتری دارد و معمولاً به سمت نگهداری از زاده‌هایی که مربوط به برخی از اجداد بسیار باارزش دامی هستند هدایت می شود. میزان رابطه در به‌نژادی نسبت به میزان جفت‌گیری‌هایی که میان زاده‌های خواهری و برادری ناتنی یا جفت‌گیری‌هایی که میان زاده‌های پسرعمو و دخترعمو و غیره رخ می‌دهد، نیست. به‌نژادی نوعی ملایم از هم‌نژادی یا درون‌زایی است.
دورگه‌زایی یا تولیدمثل ترکیبی
دورگه‌زایی جفت‌گیری قوچ‌ها و میش‌ها از ترکیبات نژادی یا انواع مختلف است. این ترکیب خالی از تبعیص، نژادها را مشخص نمی‌کند بلکه یک استفاده منظم از منابع نژادی مختلف برای تولید فرزندان نژاد ترکیبی از یک نوع خاص است. از نژاد دورگه در صنعت گوسفند تجاری به‌شدت استفاده می‌شود.
دورگه‌زایی دو مزیت متمایز نسبت به پرورش خالص دارد: 1) هتروزیس (Heterosis) و 2) خاصیت مکمّلیت نژادی. هتروزیس یا قدرت ترکیبی به‌معنای برتری فرزندان دو نژاد متفاوت در مقایسه با والدین‌شان است. از نظر ریاضی، این یک تفاوت در عملکرد بین نژاد تلاقی‌یافته و عملکرد متوسط والدین اصیل آن‌ها ایجاد می‌کند.
هتروزیس اثرات خود را در فرزندان دورگه، میش‌های دورگه و قوچ‌های دورگه می‌گذارد. به‌طور کلی، دام‌های نژاد دورگه تمایل بیشتری به توانمند شدن، باروری و رشد سریع‌تر از نژاد خالص از خود نشان می‌دهند.
در این مقاله کوشیدیم تا با اشاره به مطالبی مرتبط با شرایط پرورش گوسفند و بیان نکات مرتبط با امکانات و تجهیزات پرورش گوسفند ، قدری شما را با آنچه در مورد دام‌ها و به‌ویژه نگهداری گوسفند اهمیت دارد آشنا سازیم. همچنین با اشاره به سیستم های بره زایی و پرورش مصنوعی گوسفند تلاش کردیم تا به موارد نوینی که در صنعت پرورش گوسفند بسیار موردتوجه بوده است اشارات مختصری داشته باشیم. شما می‌توانید برای کسب اطلاعات در این زمینه به زبان اصلی، مقاله درج‌شده aces.nmsu.edu را مطالعه بفرمایید.
همچنین برای ارتباط با ما و ارائه نظرات پیرامون این مقاله می‌توانید از طریق راه ارتباطی زیر با ما در تماس باشید.
